My Fair Lady
Naast het schilderen en begeleiden van jonge startende beeldende kunstenaars, vind ik toneelspelen, cabaret en zingen ook ontzettend leuk. Niet voor niets ben ik 2 jaar geleden lid geworden van muziektheatergezelschap Scala-Alkmaar. Op dit moment zijn wij druk bezig met de klassieker My Fair Lady. Ik heb diverse kleine rolletjes en ben daarnaast "under study" voor de grotere rol van Alfred P Doollitle. Een associale arrogante zuiplap die het niet zo nauw neemt. Op de website van www.Scala-Alkmaar.nl kunnen jullie hier nog meer over lezen. Het geeft een indruk over waar wij op dit moment mee bezig zijn.
De eerste puzzelstukjes vallen nu voorzichtig in elkaar. Maar het blijft heel hard werken om de gedachten van het artistieke team, het spel, de dansen en zangpartijen goed neer te zetten.
Steeds meer krijgen de rollen en rolletjes hun eigen vorm en begint het als een geheel te groeien naar een naar wij hopen bijzondere uitvoering. De bloemenmeisjes en het voetvolk krijgen steeds meer de “straatventers mentaliteit” en slijmen en blèren er lustig op los. Het is een scherp contrast met de snobs van de high society. De bediendes, kamermeisjes en butlers werken zich in het zweet om hun uiterste best te doen het de gasten naar de zin te maken.
Met deze service krijgt de zogenaamde adel meer gestalte en voelt aan als een koikarper in een grote eendenvijver. Sierlijk paradeert de adel door elkaar in afwachting van de paardenrennen op Ascot. In de grote tent is al pijnlijk het klassenverschil te voelen. De daar aanwezige lady’s en gentlemen’s, tasten elkaar met stiekeme en ondeugende blikken af, zo nu en dan afgewisseld met zacht gekir en gegiechel. De dames laten duidelijk zien dat ze in hun nopjes zijn. Maar nog duidelijker laten zij hun voorkeur blijken en reageren afgunstig als het hen niet bevalt. Met de opkomst van Eliza, het stralende middelpunt, valt de hele tent stil en staren zij vol bewondering naar een hun nog onbekende “dame”. Haar afkomst echter is tijdens de races al snel duidelijk als ze zich even verliest en weer het eenvoudige bloemenmeisje is. Higgins staat perplex door deze actie en weet niet hoe snel hij uit deze situatie moet komen.
Oorzaak? Het paard “Dover”, de favoriet van Eliza. Hij is een volbloed hengst van het type Shetlandpony, maar dan op hogere beentjes en een rastastaart. Zijn concurrenten zijn gestroomlijnde, anabolenslikkende en ingespoten raspaarden, de bekende lamborghini's onder de volbloeden, en vliegen aan alle kanten langs hem heen.
Maar goed alle gekheid op een stokje, we zijn al ver op weg om een onvergetelijke productie neer te zetten. “ (wordt vervolgd)