Het boeddhisme en het westen...
Langzaam komt de voltooiing van het businessplan in zicht en moet hij nu echt gestalte gaan krijgen. Ik weet het, het is een moeizame weg om als jonge 56jarige tegenwoordig nog ergens aan de bak te komen. Ze weten overigens niet wat ze missen! Maar goed het huidige maatschappelijke klimaat is nu eenmaal zo. Ik wil niet treuren maar ik vind het wel jammer dat de maatschappij tegenwoordig zo in elkaar zit. Aan de andere kant geeft het ook wel weer wat mogelijkheden om naar andere kwaliteiten uit te kijken. Een bekend gezegde van Dalis is: "Ieder afscheid is de geboorte van iets nieuws” dat geldt voor iedereen en of je nu een jonge startende kunstenaar bent of dat het geldt voor jezelf. Ik zing, dans en speel nu met veel plezier bij muziektheatergezelschap Scala-Alkmaar. Overigens is dit een geheel andere discipline dan mijn favoriete sport, (zaal)voetballen)....alhoewel. Langzaam wordt het zelf actief voetballen naar het tweede plan verdreven . Maar daar heb ik in eerdere “Blog’s” al voldoende over uitgewijd.
Wat het businessplan Art-aban betreft heb ik recentelijk kennisgemaakt met de kunstenares Mary Koekenbier uit Alkmaar. Deze bruisende 69jaar jonge kunstenares kan niet geheel los worden gezien van haar vroegere ervaringen met de Bergense School. Zij wordt dan ook niet voor niets liefkozend “Dochter van de Bergense school” genoemd. Veel bekendheid kreeg zij met haar schilderijen over koeien en de wereld waarin deze dieren leven. Mary ontwikkelt zich steeds verder en langzaam zie je haar stijl veranderen naar meer abstracter werk. Maar haar koeien blijven toch nog steeds haar “kinderen” en grote liefde.
Zelf heb ik nu weer wat meer tijd voor mijn eigen werken en laat me momenteel inspireren door het boeddhisme. Mijn belangstelling voor het boeddhisme ontstond jaren geleden na het zien van de film “7 years in Tibet” . Het waargebeurde verhaal van Heinrich Harrer (Brat Pitt), een Oostenrijkse bergbeklimmer, die een goede vriend werd van de Dalai Lama in de periode dat China over Tibet heen walste. Maar ook door het lezen van de diverse literatuur over Tibet en haar bewoners en het boedishme in het bijzonder. Mijn belangstelling is alleen maar groter geworden en heb veel respect gekregen voor het door China onderdrukte Tibetaanse volk. Met veel passie en liefde is de Tibetaanse monnik een dankbaar onderwerp voor 2 van mijn nieuwe werken aan het worden.